And... Action!

Δράση και αντίδραση.

Από τους βασικότερους νόμους της φυσικής και της φύσης παρομοίως.
Στο παρόν άρθρο όμως δεν θα αναλωθούμε στο "γιατί" υπάρχει, αλλά περισσότερο στο "πως" επιδρά.

Ο άνθρωπος λοιπόν, ως χαρακτήρας, είναι το άθροισμα των επιλογών του και το άθροισμα των εμπειριών του. Οι βιωματικές του εμπειρίες επεξηγούν τις επιλογές του, και τα αποτελέσματα των επιλογών του καθορίζουν τις δια βίου εμπειρίες του.

Ανά πάσα χρονική στιγμή ο άνθρωπος καλείται να κάνει επιλογές, να πάρει αποφάσεις, και γενικότερα να δράσει προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις με συγκεκριμένο τρόπο. Τις κατευθύνσεις τις ορίζουν οι επιθυμίες και τον τρόπο η στρατηγική.

Κάθε δράση όμως έχει και ανίδραση.
Αντίδραση αποτελεί εν' γένει το εξαγόμενο κάθε επιλογής μας. αν ταυτίζεται με το επιθυμητό, τότε η στρατηγική μας ήταν σωστή. Αν πάλι όχι, τότε η δράση μας θα έπρεπε να ήταν διαφορετική.

"Αν συνεχίσεις να κάνεις αυτό που έκανες θα συνεχίσεις να πάιρνεις αυτό που έπαιρνες"

Οι επιλογές μας δεν επηρεάζουν μόνο εμάς τους ίδιους, αλλά και το στενό μας περίγυρο, ή τα εμπλεκόμενα πρόσωπα στη δράση αυτή. Όσο πιο σοβαρή η επιλογή ή το πλήθος των εμπλεκομένων προσώπων, τόσο μεγαλύτερη η απήχηση και η ευθύνη της δράσης.

Παραδόξως όμως, η ευθύνη των επιλογών μας είναι ολοκληρωτικά δική μας. Ανεξάρτητα από τις επιλογές των άλλων (τις οποίες μπορούμε μόνο να επηρεάσουμε) η ευθύνη μιας λάθος επιλογής μας βαραίνει αποκλειστικά. Γιατί το σύνολο των εμπειριών μας υπαγορεύει έναν τρόπο δράσης, το αποτέλεσμα της οποίας μπορεί να μην αποτελεί μέρος αυτού του συνόλου.
Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουμε άλλωστε.

Η παθητική στάση που μπορεί να έχει κάποιος (μη δράση) έχει ως αποτέλεσμα την αδράνεια. Τα αδρανή όμως σώματα τείνουν να επηρεάζονται από τις δυνάμεις που επιδρούν σε αυτά. Με άλλα λόγια, δίνουν χώρο σε τρίτους να πάρουν επιλογές του αδρανούντος ατόμου, αποφασίζοντας έτσι τον δρόμο που οδηγεί στις επόμενες επιλογές του ατόμου αυτού. Αν αυτό γίνει κατ' εξακολούθηση το αποτέλεσμα είναι τα εξαγόμενα να μην γίνονται εμπειρίες, όπως επίσης η επαναφορά του αδρανούς ατόμου στην ενεργό δράση να καθιστάται ανέφικτη.

Το θετικό όμως με την λήψη αποφάσεων είναι ότι ακόμη και οι φαινομενικά λάθος επιλογές, συμβάλλουν στην απόκτηση βιωματικών εμπειριών, ως μη επιθυμητά εξαγόμενα. Όσο περισσότερο επενδύουμε στη δράση, τόσο αυξάνεται η ποιότητα και ο χρόνος απόκρισης. Επομένως όσες επιλογές καλούμαστε να πάρουμε, και σταδιακά αναγνωρίζοντας την ροή επιλογών των άλλων, τόσο καλύτερα μπορούμε να τοποθετούμαστε στην κοινωνική (και επιχειρηματική) σκακιέρα ως κριτές και λήπτες αποφάσεων.


Χμμ.. για να δούμε.. Σουβλάκια ή pizza...? :P