Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

Καλως όρισες!

Καλωσόρισες!

Είναι οι πρώτες μέρες σου στη γη και θα ήθελα να σου πω κάποια πράγματα. Κάποια από αυτά χρήσιμα, άλλα πάλι φαινομενικά άχρηστα, άλλα πάλι εντελώς αδιάφορα.

Όλα όμως πέρα για πέρα αληθινά.

Και τι είναι άλλωστε η αλήθεια?

Είναι γνώμη? Είναι άποψη? Είναι ελπίδα ή μήπως πόνος?

Στη πραγματικότητα η αλήθεια είναι ένας όρος χωρίς επεξήγηση. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η αλήθεια είναι απόλυτη. Φτιαγμένη από τσιμέντο για να ματώνουμε κάθε φορά που πέφτουμε πάνω της, άλλοτε σαν σχοινί λίγους πόντους πάνω από το έδαφος, όχι για να περπατούμε πάνω του, αλλά για να σκοντάφτουμε.

Στη ζωή που έχεις μπροστά σου, οι περισσότεροι θα προσπαθήσουν να σε πείσουν να την αποφεύγεις. Είτε για να μην πονέσεις, είτε γιατί θα σε συμφέρει, ίσως απλώς γιατί το κάνουν όλοι. Χέσ’ τους.

Από φυγόπονους, ευθυνόφοβους και ματαιόδοξους μη δεχτείς ποτέ γνώμη. Η ζήλια τους δεν ενεργεί ως μέσο προσωπικής τους προσπάθειας αλλά δικού σου ευνουχισμού. Αν στη σύγκριση μαζί σου δεν υπερισχύεις, δεν υπάρχει λόγος να κουραστούν.

Αγάπα την αλήθεια.

Μόνο αν την αγαπάς δεν θα τη μισήσεις ποτέ. Και είναι η μόνη που δεν πρόκειται να σε εγκαταλείψει. Δεν θα σε απογοητεύσει. Είναι η μόνη που θα είναι πάντα εκεί, κι όσο την αγαπάς θα σε αποζημιώνει.

Όπως και να ‘χει καλωσόρισες!

Δεν θα είναι εύκολη ζωή, αλλά σίγουρα μπορείς να την κάνεις όμορφη. Δεν θα είναι γεμάτη, αλλά έχει χώρο να επιλέξεις πως θα την γεμίσεις. Δεν είναι μεγάλη, αλλά πάντα υπάρχει το slow motion. Δεν είναι αιώνια, αλλά αυτό είναι το κίνητρο να κάνεις την κάθε μέρα να έχει νόημα.

Καλωσόρισες.

Και όποτε κυνηγάς την αλήθεια, θυμήσου πως έχεις πάντα έναν φίλο.