Βασικότερα αγαθά:
1. Υγεία 2. Ελευθερία 3. Επικοινωνία 4. Αποδοχή
....και τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε.
Στόχοι ζωής:
1. Επιβίωση (επιμύκηνση της ζωής ώστε να χωρέσουμε περισσότερα βιώματα και εμπειρίες)
2. Αναπαραγωγή (μεταλαμπάδευση αποκτημένης γνώσης, συνέχιση του είδους)
3. Εξέλιξη (δημιουργία νέων αντιληπτικών πεδίων για εκμετάλλευση από τους απογόνους μας)
Το νόημα της ζωής:
Όλοι οι άνθρωποι αναζητούν την ομορφιά και την αλήθεια, γιατί μόνο μέσω αυτών ολοκληρώνονται. Όσο διαφοροποιείται το γούστο στους ανθρώπους, άλλο τόσο διαφοροποιείται και η αλήθεια ανάμεσά τους. Και όσα πρόσωπα έχει η ομορφιά, άλλα τόσα έχει η αλήθεια, αρκεί να συνειδητοποιείς αν τη βλέπεις ανφας, προφίλ ή landscape.
Οι χειρότεροι εχθροί ενός ανθρώπου:
0. Φόβος (αυτός που φοβάται ποτέ δεν γνωρίζει, ποτέ δεν έρχεται σε επαφή, ποτέ δεν μαθαίνει, ποτέ δεν καταφέρνει, ποτέ δεν αγαπά, ποτέ δεν εξελίσσεται και ποτέ δεν ζει. Ο φόβος σε κάνει να παραιτείσαι και σε καταντάει άψυχο)
1. Ανελαστικότητα (σε απόψεις, ιδέες, αντιλήψη, αμφισβήτηση)
2. Οκνηρία (το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι δεν βαριόντουσαν μας έφερε από τις σπηλιές στο διάστημα)
3. Ματαιοδοξία (το ότι βλέπεις τον κόσμο σε 360 μοίρες δεν σε κάνει το κέντρο του)
4. Μετατροπή της προσδοκίας σε απάιτηση (άλλο το να προσδοκώ τα πράγματα να πάνε καλά, και άλλο το να κλαίγομαι ή να απογοητεύομαι αν δεν πάνε. Shit happens all the time, LIVE WITH IT.)
Χρόνος:
Μονόδρομος. Οποιοδήποτε πισωγύρισμα είναι η κενή προσπάθεια να αντιστρέψεις το αδύνατο. Επίσης είναι πεπερασμένος, ως εκ τούτου πολύτιμος. Όσοι τον καταμοιράζουν καλά, τον χαίρονται περισσότερο. Οι συνετοί μαθαίνουν και σχεδιάζουν στο παρελθόν, δρουν στο παρόν, ενώ στοχεύουν και οικοδομούν το μέλλον.
Επικοινωνία:
Το παν είναι να υπάρχει το μέσο. Η φερόμενη πληροφορία δεν έχει συνήθως καμία ουσιώδη αξία, αφού κατά 90% θα αφορά την μεταφορά άποψης. Όσες περισσότερες επικοινωνιακές πύλες έχει κανείς (όπως πχ πολλά πεδία ενδιαφέροντος), τόσο περισσσότερες πληροφορίες μπορεί να δεχτεί και να μεταφέρει.
Κοινωνία:
Εξ' ορισμού, το σύνολο κανόνων, ιδεών, αντιλήψεων και παραδόσεων που χαρακτηρίζουν κάποια ορισμένη ομάδα ανθρώπων (φυλή, θρησκεία, χώρα, κόμμα, ομάδα, οικογένεια κλπ). Συγκροτούνται μόνο και μόνο για να διαφοροποιηθούν από (ή να αντιτεθουν σε) άλλες ομάδες στον ίδιο τομέα ενδιαφέροντος. Από κοινού μοιράζονται κάποιες δόσεις ομορφιάς και αλήθειας, χωρίς ποτέ να ταυτίζονται σε κανένα από τα μέλη των εκάστοτε ομάδων. Το φαινόμενο κατά το οποίο τα μέλη πείθονται για την ταύτισή τους ονομάζεται "Μαζοποίηση", τότε το μέσο ονομάζεται "Προπαγάνδα" και τα ταυτισμένα μέλη τείνουν να ονομάζονται "Πρόβατα".
Ικανότητες:
Η εργαλειοθήκη του κάθε ανθρώπου. Όσες περισσότερες έχει κανείς, τόσα περισσότερα μπορεί να υλοποιήσει και να αντιληφθεί. Δεν αποτελούν αυτοσκοπό, αποτελούν όμως το μέσο να δημιουργεί κανείς ποικιλοτρόπως κάτι νέο, ή να αντιμετωπίζει προβλήματα.
Πολυτέλεια:
Η πολυτέλεια μετράται στο εύρος επιλογών που έχεις και όχι στην αξία. Η αξία είναι μεταβλητός όρος και διαφέρει ανάμεσα σε ανθρώπους. Συνήθως το εύρος επιλογών είναι πολύ μεγαλύτερο από το αντιληπτό, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι κάποια πράγματα είναι αναπόφευκτα.
Επιθυμία / Θέλω / Πρέπει:
Η επιθυμία είναι η φευγαλέα όρεξη, το ασταθές "Θέλω", το κατώτερο ζητούμενο από άποψη διάρκειας και συγκέντρωσης. Το "Θέλω" είναι η κινητήριος δύναμη, το όνειρο, ο στόχος, η απώτερη κατάκτηση. Το "Θέλω" μας σηκώνει από το κρεβάτι το πρωί και μας κινεί μέσα στη μέρα μας. Το "Θέλω" είναι η καταληκτική κατάσταση στην οποία αισθανόμαστε τη μερική ολοκλήρωση σαν άνθρωποι. Το "Πρέπει" είναι η θυσία μιας επιθυμίας ή ενός "Θέλω" χάριν επίτευξης ενός μεγαλύτερου και σημαντικότερου "Θέλω".
Κατανόηση:
Η διαδικασία κατά την οποία αναγνωρίζει κανείς τα "Θέλω", την εικόνα ομορφιάς και αλήθειας που έχει κάποιος άλλος άνθρωπος. Σε καμία των περιπτώσεων δεν είναι απαραίτητο να τα συμμερίζεται προκειμένου να τον κατανοήσει. Είναι απαραίτητο να τον κατανοήσει όμως πριν εκφέρει άποψη ή ζητήσει κάτι από αυτόν.
Ερωτήσεις:
Δύο έχουν τη μεγαλύτερη δύναμη από όλες τις άλλες. Το "πως" και το "γιατί". Το "πως" επεξηγεί την δομή, τον τρόπο, τους κανόνες του παιχνιδιού, τη διέξοδο. Τον αέναο δρόμο προς την αλήθεια. Την αναζήτηση εργαλείων και ικανοτήτων για να ξεπερνούμε τα εμπόδια που συναντούμε. Αυτός που ξέρει το "πως" έχει όλη τη δύναμη του κόσμου.
Το "γιατί" έρχεται να καλύψει την ανάγκη για πίστη. Την εκλογίκευση, την αιτιότητα των πράξεών μας, την κατανόηση, την ρότα, την πορεία. Και αφού το "πως" είναι η δύναμη, το "γιατί" είναι η κατεύθυνση. Αυτός που ξέρει το "γιατί" ξέρει ακριβώς το που να πάει.
"Πως" χωρίς "γιατί" μετατρέπει έναν άνθρωπο σε εργαλείο ή σε ένα ανεξέλεγκτο αγρίμι. "Γιατί" χωρίς "πως" κάνει έναν άνθρωπο αδύναμο, φυλακισμένο στο τι θα μπορούσε να είχε κάνει, έναν άνθρωπο παρατημένο.
Έχω κι άλλα να πω, αλλά λέω να μη σας κάψω μονομιάς, μπορείτε να με σιχαθείτε, να με βαρεθείτε και να με αγνοήσετε και αργότερα με το πάσο σας. Καληνύχτα
